Hoe zien mijn dagen er nou ongeveer uit?

Tsja...nu maares even iets over wat ik overdag zoal doe en hoe mijn dagen er ongeveer uitzien. Ik zeg 'ongeveer' omdat elke dag vol met nieuwe 'avondturen' zit en nogal zeer veranderlijk is. Maar hier een general/ algemene dag op het Emmanuel Center... :-)

Rond half zeven gaat mn alarm af, leaping lizards! Midden van de nacht... (ter extra informatie, alles vóór half acht is in de midden van de nacht)
Het hangt van het weer af hoe ik naar het Emmanuel Center ga (afkorting E.C) wanneer het veel heeft geregend (wat gister eigenlijk voor het eerst was) dan is het eerste wat ik doe s'morgens; een taxi bellen (aangezien afrikaanse tijd is langer duurt dan nederlandse tijd)als het mooi weer is, vertrek ik op de fiets rond kwart over zeven. Tijdens mijn fiets-vliegtocht (het is namelijk bergafwaarts dus het gaat ERG snel) wordt ik wakker, lekker bruin wan het warme zonnetje en bereid ik mn dag vast geestelijk voor ;-)
Dus rond kwart voor acht ben ik op het E.C. Hier volgens afrikaans ritueel en cultuur begroet ik eerst iedereen...alle kinderen (die vaak dan nog aan het ontbijten zijn; witbrood die ze in de thee oftewel; chai dopen en dan opeten) en alle werkers, in totaal 7. De werkers begroeten gaat zo; habari za asubuhi? (hallo hoe gaat het vanmorgen?) antwoord; nzuri (goed) ume lala salama? (heb je lekker geslapen?) ndiyo (ja) umemkadje? (hoe ben je wakker geworden?) salama (heel erg goed) habari za family? watoto (familie, kinderen) en zo kun je door blijven gaan maar hier houdt ik het meestal bij. Daarna worden dezelfde vragen aan mij gesteld met umemkadje? antwoordt ik; bado (nog niet) met andere woorden ik ben nog aan het wakker worden, waardoor ze erg moeten lachen. En nu halen ze dezelfde grap met mij uit, waarop ik heel verbaasd reageer natuurlijk. Ik check hoe het met de kinderen gaat en trek even met hen op. Daarna komt rond acht uur de vrijwilliger, een van mijn taken is het begeleiden van vrijwilligers, en het begeleiden van de kinderen in onder andere their life skills etc. Er komen de nodige vragen (van vriujwilligers en werkers)en ik beantwoordt ze voor zover mogelijk, of vraag ze weer aan Gaudy... Daarna beginnen (of horen we te beginnen) om half tien met de homeschooling. Lezen, schrijven, engels en rekenen. De kinderen gingen eerst naar een prive school, maar waren daar de slechtste in de klas en leerden niets tot weinig, dus heeft Jill besloten ze van school af te halen. In januari gaan ze naar een andere school en tot die tijd is aan ons de uitdaging om in ieder geval een fundament te bouwen. Dat ze leren te lezen, schrijven, engels en wiskunde. Wanneer ze dit fundament hebben hopen we dat ze verder kunnen op school. De klassen in de scholen hier zijn....vol iets van 50 leerlingen en dan gebruiken er 5 of 6 kinderen hetzelfde boek. Dus ze leren op de kop lezen (als ze al lezen kunnen) etc het is nogal een uitdaging met zoveel personen 1 boek te gebruiken. Vandaar dat een goed en stevig fundament goed van pas komt en dan hebben ze in ieder geval de basis. Naast de homeschooling hebben we regelmatig (ongeplande) meetings waarin beslissingen moeten worden genomen) ik heb hier veel inbreng en ze stellen het zeer op prijs. Het is een totaal andere cultuur...(wanneer een kind liegt of ongehoorzaam is dan wordt er met de stok geslagen, of moeten ze op hun knieeen in een hoekje zitten) Naast de homeschooling proberen we de kinderen sociale vaardigheden aan te leren; onder andere respect tonen aan anderen is een hot item op dit moment. En luisteren naar elkaar. Hele kleine simpele dingen die toch erg belangrijk zijn. Hoe langer ze op het E.C zij, hoe meer dingen ze van zichzelf durven te vertellen wat ze in hun leven al hebben meegemaakt. Wat ook vaak hun gedrag verklaart. Vertrouwen in anderen is erg moeilijk en meestal is het knokken en vechten voor jezelf, net als toen ze op straat leefden. Ook wanneer ik thuis ben zijn er vaak dingen te doen en te regelen. Afgelopen zaterdag kreeg ik zo onverwachts bezoek, twee groepsleiders van het E.C. Er is een jongen ehhh ik noem hem tim ;-) die is weggelopen uit het E.C dinge gestolen, die de andere kinderen heeft bedreigd etc. Uiteindelijk is besloten dat hij niet meer terug kon naar het E.C onder andere omdat de andere kinderen zo bang voor hem zijn geworden. Nu is er een andere jongen laten we hem Jan noemen ;-) die veel contact met hem heeft. Tim vind zichzelf nu groot en woont samen met een vriendin (dit is niet normaal in deze cultuur en men is dan getrouwd) Tim probeert Jan over te halen uit het E.C te gaan en Tim zal dan een vriendin voor hem regelen etc. Ze hebben/ hadden (?) het plan om samen business te gaan beginnen en een nieuw leven op te bouwen, want tim vind dat jan te groot is om daar nu nog te blijven en wat wil hij dan met zn leven? Jan heeft hard gewerkt en geld gespaard en tim wil dit gaat gebruiken... jan is op dit moment verward, weet niet wat te doen, want het aanbod van tim klinkt erg aanlokkelijk, maar aan de andere kant, zijn geweten zegt hem dat het niet goed is en dat hij niet weg zou moeten lopen etc. Ok dus zaterdagavond kwamen er twee groepsleiders langs om te praten wat te doen. Tim heeft geen goede invloed op Jan, maar jan is niet sterk genoeg om voor zichzelf op te komen etc. (pfff zucht, ik merk dat ik erg veel engels denk waardoor het nederlands schrijven een enige uitdaging is, sorry)Deze tim gaat ook naar de witchcraft om het E.C te vervloeken en een aantal mensen daar... Dit is voor mij erg maf omdat het voor mij totaal geen optie is...wanneer je boos bent of wat dan ook, dan ga je maar mensen vervloeken? dat ze ziek worden, relaties kapot gaan etc en dan ga je proberen de kinderen uit het E.c te krijgen?! Maar ok... van binnen denk ik dan (ben wel enigszins op mn hoede...) you have no clue with who you are messing up with, because my God has ALL power and All authority... maar ondanks dat zijn er ook vraagtekens... God beschermd ons maar dat wil niet zeggen dat ons niets overkomt of wat dan ook.
Maar ok, dus savonds bespreken we van alles en hebben we besloten dat jan in ieder geval 2 weken ergens anders op het compound verblijft, waar hij werkt en waar heel veel andere werkers wonen en mensen die naar dezelfde kerk gaan en waar hij van kan leren en zodat hij geen contact kan hebben met Tim. Het verhaal is veel langer, maar dit is het in een notendop of wat dan ook.
Dus, behalve wanneer ik slaap ben ik niet met mn werk bezig, maar verder komen de kinderen hier thuis en vertellen ze van alles en wat hun bezig houdt. Verder ben ik bezig met het maken van childfiles en ga ik een instellingsverslag maken met daarin de geschiedenis, doelen etc van de instelling. Omdat ze twee jaar geleden zijn begonnen is er veel wat ik kan doen.
Verder leer ik van die kleine maffe dingen...onder andere dat de kinderen hier elke dag een bad of douche nemen i.v.m de hoevelheid stof en dat ze zichzelf helemaal moeten insmeren met olie i.v.m droge huid. Afrikaans haar is een hele uitdaging om te kammen, en ook daar wordt veel vet ingesmeerd. De onderbroeken wast iedereen voor zichzelf, want het is erg 'rude' onbeschoft dat de werkers te laten doen (dit kreeg ik afgelopen week te horen ;-) ) ik denk dan; maar het is toch veel handiger en makkelijker het gewoon in de wasmachine te stoppen?! Verder zijn er veel werkers, met werkers bedoel ik; iemand die al het huishouden voor je doet, iemand die in de tuin werkt, snachts heb je een watchman/ nachtwacht. Dus het eten wordt voor je gekookt, de was wordt voor je gedaan, je kleren worden gestreken, de vloer wordt voor je schoongemaakt,er wordt voor je gestofd, opgeruimd etc. Met andere woorden je wordt verwend, en lui. Eerlijk waar ik kan me er niet zo goed aan overgeven en help dus mee, maar dat wordt niet echt gewaardeerd of is zelfs beledigend. Ook een hele uitdaging dus.
Om de dag geen stroom, zuinig omgaan met water, vaak geen internet, of geen heet water (dit wordt electrisch opgewarmd) en ga zo maar door ;-)
Ja...anders dan Nederland is het zeker!
Mensen ontwijken conflicten, houden informatie achter wat weer veel miscommunicatie veroorzaakt en frustratie. Als nederlander denk ik; ga niet bij mij of anderen klagen maar vertel het die persoon zelf...maar er zijn dan tig redenen waardoor dit niet kan. Mijn handen jeuken af en toe om het zelf dan maar open te gooien (omdat ik hier weer gefrustrerd van raak haha), maar dit vereist enige voorzigtigheid en nederlandse directheid helpt niet altijd. Kortom veel te leren dus en veel te bieden! :-)
Mezelf te bewijzen/ mn plekje in te winnen als stagiaire hoeft hier niet, (soms heb je als stagiaire zeg maar een rotbaantje of zoiets of moet je alle vervelende klusjes doen) hier wordt ik continu in het diepe gegooid en moet ik ze af en toe vertellen dat ik stage loop...dus dat het niet de bedoeling is dat ik de hele boel overneem en ga regelen etc. Dus dat er niet meteen teveel wordt verwacht ;-) wel bevorderd dit zelfstandigheid en kom ik voor veel uitdagingen te staan. Kortom; ik heb het reuze naar mn zin op stage!